Gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych. W Polsce pospolity. Pochodzi z Ameryki Północnej.

Uwagi: Gatunki wiesiołka są bardzo trudne do odróżnienia, tworzą też liczne mieszańce. Do prawidłowego oznaczenia gatunku należy znać m.in. siedlisko, w którym dana roślina rosła, barwę głównych nerwów na liściach, zabarwienie wierzchołka łodygi i pączków, stosunek długości płatków do szerokości, budowę włosków.

Łodyga: Pojedyncza, wzniesiona, o wysokości 50-100 (150) cm, owłosiona. Przed kwitnieniem nie zgina się. Rodzaj jej owłosienia jest ważną cechą przy rozróżnianiu gatunków. Włoski są łukowate i spiczaste z wałeczkowatymi lub stożkowymi, wielokomórkowymi brodawkami w nasadzie.

Liście: Liście odziomkowe krótkoogonkowe, odwrotnie jajowate, tępo zakończone, przylegające do ziemi. Liście łodygowe krótkoogonkowe, podługowatolancetowate. Mają czerwone nerwy (nie dotyczy to okazów rosnących w miejscach zacienionych, oraz jesiennych).

Kwiaty: Żółte, zebrane w silnie ogruczolony kwiatostan. Kielich 4-krotny o działkach dłuższych od płatków korony, 4 duże płatki korony o długości 20-30 mm i wyraźnie szersze, niż dłuższe. Pączki kwiatowe zielone, o działkach dołem stykających się. Kwitnie od czerwca do sierpnia,

Owoc: Wąska, podłużnie jajowata torebka otwierająca się 4 klapami.

• Działa wzmacniająco.
• Odtruwająco.
• Przeciwmiażdżycowo. (obniżają poziom cholesterolu we krwi i zapobiegają jego odkładaniu w naczyniach krwionośnych).
• Przeciwcukrzycowo.
• Przeciwzawałowo.
• Uodporniająco na choroby zakaźne.
• Działa żółciopędnie.
• Ochraniająco w stosunku do wątroby.
• Reguluje przemianę materii i gospodarkę hormonalną oraz hipotensyjnie.

Wskazania: miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie, osłabienie, zatrucia, schorzenia skórne i włosów, choroby zakaźne, zaburzenia metaboliczne, choroby wątroby, trzustki i pęcherzyka żółciowego, schorzenia alergiczne, nieżyt przewodu pokarmowego i układu oddechowego, stany zapalne układu moczowego, choroby narządów płciowych i serca, wiek podeszły, stany ozdrowieńcze.

Surowiec zielarski: Ziele i nasienie wiesiołka. Ziele suszy się w temp. do 40°C.

Skład chemiczny: Zawiera flawonoidy, kauczuk, fitosterole, kwasy, garbniki, kwas gamma-linolenowy i kwas linolowy

1 łyżkę nasion lub ziela zalać 1 szkl. wrzącej wody lub gorącego mleka; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 3-4 razy dz. po 100-200 ml; niemowlęta - 2 łyżeczki; dzieci - 100 ml 3 razy dziennie.

Pół szkl. nasion lub ziela zalać 200 ml wina białego lub czerwonego; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3 razy dz. po 2 łyżeczki.