"Ta sproszkowana kora uwalnia na pewien czas duszę od ciała i tym samym umożliwia inicjatorowi wstąpienie do duchowego kosmosu Afryki, gdzie będzie mu pokazany plan jego losu." (PINCHBECK 2003: 15)
Czym jest Iboga?
Iboga jest to krzew o wysokości do dwóch metrów, z małymi, błyszczącymi, lancetowymi liśćmi. Rośnie w podszyciu lasu tropikalnego Afryki Zachodniej oraz w krajach Gabon, Gwinei Równikowej, Kongu, w pobliżu Kwango i Kwilu w Zairze oraz w południowo-wschodnim Kamerunie. Jego pomarańczowe owoce, wielkości oliwek, nadają się do spożycia i nie posiadają żadnych efektów psychoaktywnych. Krzew należy do rodziny Toinowatych (łac. Apoycynaceae).
Dla szamańskiej pracy ważne są korzenie krzewu ibogi, a właściwie kora korzenia starych krzewów, z której uzyskuje sie psychoaktywnie działający alkaloid - ibogainę. Jest ona używana w różnych ceremoniach plemion afrykańskich. Starsze krzewy mają wyższe stężenie ibogainy, zawierają do 6% substancji czynnej. Niektóre szczepy pierwotnych mieszkańców Afryki do swoich rytuałów używają również liści krzewu iboga.
Iboga znana jest pod następującymi nazwami:
iboga Valeriana, Tabernanthe albiflora, Tabernanthe bocca, Tabernanthe tenuiflora
Iboga znana jest pod następującymi nazwami:iboga Valeriana, Tabernanthe albiflora, Tabernanthe bocca, Tabernanthe tenuiflora
W Gabonie: iboga, eboka, leboka, dibuga, dibugi, IBOA ABUA, libuka obuété, boga, eboge
W Gwinei Równikowej: iboga
W Kongo: liboko, meboa
W regionie Południowej Afryki: gbana, mondo
W Zairze: inkomi, elahu, pandu, ikuke, bugensongo, inaolo, inado, lopundja, inkomi, isoangola, botola, lofondja
Składniki - Chemia
Korzeń ibogi zawiera alkaloid - ibogainę, który jest przekształcany przez wątrobę w noribogainę. Noribogaina ma działanie przedłużające, jest przechowywana przez organizm i oddawana później w małych ilościach. Wyodrębniona z kory korzenia ibogaina ma inne działanie, niż substancje czynne kory korzenia.
Kora korzenia oprócz ibogainy, zawiera następujące dodatkowe alkaloidy:
Tabernanthin, ibogamine, Gabonin, Ibogalin, voacangine, katarantyny, Voacryptin i Voaphyllin. Kisantin, Kimvulin.
Ciekawe jest również to, że zawartość substancji czynnej w korze korzenia jest regionalnie bardzo różne. Zidentyfikowano liczne próbki z różnych źródeł na zawartości alkaloidu poszczególnych częściach roślin:Kora korzenia: Gabon, Kongo: 5-6%
Kora galezi: Gabon, Kongo: 1,96%
Galezie: Gabon: 0,26%
Liście: Kongo: 0,35%
Owoce: Gabon: 0,33%-0,45%
Nasiona: Gabon: 1,08%
Ostatnie badania wskazują na wzrost czynnika GDNF (komórki glejowe liniowe) w mózgu. Podczas badań na szczurach przyzwyczajonych do alkoholu, wykazano, że szczury ze zwiększonym stężeniem GDNF w wiele mniejszym stopniu powracały do nałogu, niż szczury z niższym poziomem GDNF.
Historia ibogi i jej zastosowanie w ceremoniach
Zastosowanie krzewu iboga jest od wieków przypisane Pigmejom. Przekazali oni swoją wiedzę o "krzewie wiedzy" szczepowi Fang z Afryki Zachodniej, który przekazuje następującą historię o pojawieniu sie krzewu iboga:
Ostatni bóg stworzenia, Zame Ye Mebege złapał Pigmeja Bitamu przy zbiorze owoców z drzewa Atanga. Bóg sprawił ze Bitamu strącił równowagę, tak że spadł i stracił życie. Po jego śmierci, Zame Ye Mebege obciął jego palce i zakopał je w różnych częściach lasu deszczowego. Z tych części wyrosły krzewy ibogi.
Przez Fangów krzew jest uważany za święte drzewo wiedzy, które znamy ze Starego Testamentu, z Biblii. Czczony przez Fangów Bóg Bwiti (wymawiane Biti) jest czczony do dziś przez różne plemiona kultu Bwiti. Podczas inicjacji rytualnej w tych kulturach, korzeń krzewu iboga ma swoje stałe miejsce. Jego zadaniem jest "otworzyć głowę" a w dosłownym tłumaczeniu nawet "rozbić głowę" podczas rytuału. Rytuał ten ma ostre wymagania, ponieważ są tu stosowane bardzo wysokie dawki ibogainy, które mogą doprowadzić do śmierci przez porażenie dróg oddechowych (zatrzymania oddechu!!) - iboga może również doprowadzić do śmiertelnych arytmii, wydłuża interwał QTc serca, ( szczególnie duże ryzyko jest także u osób z wadami serca, niewydolnośą wątroby czy nerek. Występuje również duże ryzyko w interakcji z lekami (również niektórymi ziołowymi, naturalnymi) i narkotykami. Szamani plemion zachodniej i środkowej Afryki, stosują korzeń krzewu iboga bezpośrednio w postaci sproszkowanej , przede wszystkim jednak używają świeżą, środkową część kory korzenia (middle layer) która jest wilgotna. Na zachodzie używa się proszku a przede wszystkim extraktów i czytej ibogainy HCL. Rytuał ten ma ostre wymagania, ponieważ są tu stosowane bardzo wysokie dawki ibogainy, które mogą doprowadzić do śmierci przez porażenie dróg oddechowych (zatrzymania oddechu!!)
Szamani plemion zachodniej i środkowej Afryki, stosują korzeń krzewu iboga zazwyczaj bezpośrednio w postaci sproszkowanej, rzadziej w postaci mikstur, takich jak herbata lub wyciąg alkoholowy.Korzeń krzewu iboga zajmuje u nich niezwykle ważną rolę. Rytuały, w których Iboga jest używana, mają dużo zastosowań, od kontaktu z przodkami, rozpoznania własnej ścieżki życia, 
leczenia chorób, pomocy w polowaniu, w celu rozwiązania kluczowych problemów własnego życia po receptę na rozstrzygnięcie problemów społecznych (wg afrykańskich wierzeń problem pojedynczej osoby, jest też zawsze związany z problem całego plemienia).
leczenia chorób, pomocy w polowaniu, w celu rozwiązania kluczowych problemów własnego życia po receptę na rozstrzygnięcie problemów społecznych (wg afrykańskich wierzeń problem pojedynczej osoby, jest też zawsze związany z problem całego plemienia). W Zairze istnieją specjalne rytuały dla bezpłodnych kobiet. Dostają one do picia wywar z ibogi, a następnie umieszczane są w specjalnie przygotowanym, zamkniętym pomieszczeniu. Przy towarzyszących śpiewach, tańcach i rytmie bębnów, możne ona zobaczyć w swoich wizjach głębszą przyczynę swojej bezpłodności i często po takim rytuale kobiety zachodzą w ciążę.
Myśliwi z Gbaya piją eliksir iboga by skontaktować się ze swoimi przodkami. W ten sposób dowiadują się, gdzie znajduje się dzika zwierzyna, którą można upolować.
Inne ceremonialne zastosowania
Wiele plemion Afryki Zachodniej, takie jak Biriti, Bwiti, Fang lub Mitsogo używają korzeń i korę korzenia, czasami liści krzewu iboga, jako rytualne kadzidła. W tym celu elementy są suszone i kruszone. Często korzeń jest używany w połączeniu z innymi ziołami, jak szałwia, chodat, jangida, lwi ogon, mandrake, pericon, styrax, olibanum lub yage. Okadzanie tym korzeniem pomaga nawiązać kontakt z światem ducha, jest pomocne w rytuałach inicjacyjnych oraz w leczeniu i diagnostyce chorób. Ten pachnący drewnem dym znajdzie zastosowanie również przy jasnowidzeniu i ceremoniach kultu Vodoo.
Wśród rdzennych afrykańskich plemion, choroby nie są uważane za chorobę jednostki, ale jako chorobę wspólnoty.
Dlatego też nie ulecza się tylko jednostki w rytuałach, ale ogólnie całą wspólnotę. Niektórym członkom plemienia iboga pomaga, również zintegrować się ze wspólnotą. Ta reintegracja społeczności daje jej członkom bezpieczeństwo i wsparcie a wspólnocie cenne umiejętności danej osoby.
Dlatego też nie ulecza się tylko jednostki w rytuałach, ale ogólnie całą wspólnotę. Niektórym członkom plemienia iboga pomaga, również zintegrować się ze wspólnotą. Ta reintegracja społeczności daje jej członkom bezpieczeństwo i wsparcie a wspólnocie cenne umiejętności danej osoby.Nie da się tego w pełni przełożyć na nasze zachodnie społeczne przekonania, widzimy tutaj raczej samotne wilki, które kosztem innych wywalczają sobie najlepsze miejsce w grupie. Nie jesteśmy już w stanie zrozumieć, jak jest ważne, by dzielić się swoimi umiejętnościami na korzyść wszystkich i uzupełniać się wzajemnie, zamiast tego oddzielamy sie od siebie coraz bardziej. Ale i tu Iboga może pomóc pokonać własne demony i przez nowy obraz samego siebie, możemy uzyskać nowe zrozumienie "społeczeństwa", co pomaga następnie dzielić się ze społeczeństwem swoimi talentami i wiedzą.
Tradycyjne medyczne zastosowanie
Korzeń ibogi w niskich dawkach wykorzystywany był i jest przez pierwotnych mieszkańców przeciwko różnym chorobom. Iboga używana jest nawet w przypadku zmęczenia, ponieważ działa stymulująco, a czasem nawet afrodyzyjnie na mózg użytkownika. Za jej pomocą można się pozbyć skurczy, złagodzić nerwobóle, obniżyć gorączkę, uleczyć kaszel lub pozbyć sie bólu zęba. W tradycyjnej medycynie afrykańskiej Iboga jest również stosowana w depresji maniakalnej. Korzeń ibogi często jest stosowany w połączeniu z innymi roślinami leczniczymi.
W regionie Afryki Południowej, korzeń jest rozdrabniany w wodzie i stosuje się go jako krople do oczu.
Zastosowania w medycynie zachodniej
Na Zachodzie iboga stanowi ważną opcję leczenia wszelkich uzależnień. Ibogainia stanowi najbardziej istotną część leku.
Ponadto, przypisuje się tej substancji właściwości przeciwwirusowe. Zaobserwowano spadek wirusa w przypadkach, gdzie był wynik dodatni testu na HIV, lub w wirusowym zapaleniu wątroby typu C. Jednocześnie wirusowe zapalenie wątroby typu C jest przeciwwskazaniem do pełnej dawki ibogi ze względu na niewydolność wątroby i ryzyka śmierci i jest tu używany specjalny protokół z małymi dawkami.
Na podstawie tradycyjnego stosowania przez tubylców afrykańskich ibogaina może być bardzo użyteczna także przy następujących schorzeniach:
- syndrom chronicznego zmęczenia (CFS)
- astma
- IBS
- choroby autoimmunologiczne
- opryszczka
- wirus brodawczaka ludzkiego (HPV
- przewlekłe zakażenia
- toksyczność chemiczna
- ciężkie zatrucie metalem
- alergie
- zapalenie stawów
- stres fizyczny
- egzema
- zakrzepy
- parkinson
- stwardnienie rozsiane
- lupus
- niepłodność
Ibogaina przy uzaleznieniach
Całkiem przypadkiem 7-osobowa grupa nastolatków uzależniona od heroiny, odkryła użyteczne działanie lecznicze ibogainy. Licząc na kilkudniowy tryp, grupa nastolatków zużyła ibogaine. Żaden z nich nie miał świadomego zamiaru rzucenia narkotyków, jednak w wyniku spożycia ibogainy pięciu z siedmiu nastolatków przezwyciężyło swoje uzależnienie od narkotyków. 
Howard Lotsof podjął się zbadania wpływu ibogainy w walce z uzależnieniami. Założył on kilka patentów w USA, do służących do wykorzystania ibogainy w różnych formach terapii. Jego pierwszy patent został opublikowany w 1985 roku, a ostatni patent w 1992 roku został wyróżniony. Całe jego życie było poświęcone badaniu ibogainy w leczeniu uzależnień.
Ibogaina wykazuje najsilniejszą skuteczność podczas uzależnień od heroiny, ale jest też bardzo skuteczna przy alkoholizmie, uzależnieniach od nikotyny, amfetaminy i innych substancji. Jakie dokładnie czynniki są odpowiedzialne za ten efekt, nie zostało jeszcze całkiem zbadane, uważa sie, że w wątrobie ibogaina przemieniona w noribogaine, jest ona przechowywana w organizmie i blokuje receptory mózgowe, które odpowiedzialne są za pragnienie substancji uzależniającej. W ten sposób znikają efekty głodu narkotycznego.Ibogaina w nie do końca znany nam sposób naprawia receptory odpowiedzialne za uzależnienie - przywraca stan chemii mózgu do tego z przed uzależnienia. Jednocześnie ibogaina zwiększa poziom dopaminy "hormonu dobrego samopoczucia". Przy tym ibogaina lub noribogaina nie wykazuje żadnych właściwości uzależniających, tak więc wyjście z uzależnienia odbywa się w o wiele bardziej łagodny sposób. Również objawy odstawienia są znacznie złagodzone przez ibogaine, w przypadku niektórych substancji jak: opiaty, marihuana, nikotyna - ibogaina niweluje objawy odstawienia nawet do ponad 90%. Następnie podaje się dodatkowe dawki ibogainy, żeby zniwelować te pozostałe 10%. Substancja ta ma wpływ na metabolizm. Dzięki niej powstają nowe białka, które blokują receptory w mózgu odpowiadające za uzależnienia.
Ze względu na śmiertelne niebezpieczeństwo przedawkowania, niezwykle ważne jest, aby spożywać ibogainę tylko w ściśle kontrolowanych warunkach. Od połowy 1980 roku istnieje wiele prywatnych klinik leczenia uzależnień, które oferują w odpowiednich warunkach leczenie ibogainą. Nie tylko ze względu na przedawkowanie, ale również ze względu na konieczność sprawdzenia czy nie ma istniejących problemów zdrowotnych, głownie serca i wątroby, interakcje z obecnie używanymi substancjami w tym lekami.
Nie tylko na płaszczyźnie fizycznej ibogaina jest skuteczna, ale również na poziomie psychologicznym. Wywołane przez spożycie ibogainy wizje, przenoszą konsumenta bezpośrednio w moment życia, w którym uzależnienie zostało spowodowane. Pacjent jest więc w stanie rozpoznać przyczynę swego uzależnienia i wyeliminować te faktory, które powodowały uzależnienie w jego życiu, a tym samym przezwyciężyć je. Wywołane przez spożycie ibogainy wizje, mogą przenieść konsumenta bezpośrednio w moment życia, w którym uzależnienie zostało spowodowane, czasami jest potrzebna dodatkowa praca innymi terapiami, aby uzyskać długotrwały efekt, szczególnie w przypadku osób z długim "stażem" z substancjami jest to raczej konieczne.
Dawkowanie
U niektórych osób stwierdzono nadwrażliwość na ibogainę, więc wskazane jest, aby najpierw spróbować użyć bardzo małą dawkę testową, aby wykluczyć nadwrażliwość.
Przedawkowanie ibogainy powoduje śmiertelne porażenie dróg oddechowych!!! Dlatego zaleca się, aby nie spożywać tej substancji "tylko dla zabawy". Rośliny posiadają własną świadomość i musimy je traktować z szacunkiem. Na poziomie duchowym, nie ma miejsca na eksperymenty wiec ryzyko przedawkowania powinno być brane pod uwagę przez każdego psychonautę i należy dobrze rozważyć decyzję o spożyciu ibogainy.W rytuałach inicjacyjnych plemion afrykańskich spożywa sie do 200 gramów ibogainy, co może już mieć śmiertelne konsekwencje.
Fizyczne i psychodeliczne dzialanie
Działanie ibogainie jest odczuwane po około 40 minutach od momentu spożycia. Zaczyna się na ogół brzęczeniem w uszach, przy dawce od 5 mg na kg masy ciała, następnie mogą wystąpić 
żywe wizje i obrazy, zdarza się, że osoba nie ma żadnych wizji, jest to bardzo indywidualne. Iboga daje ludziom dokładnie to co maja dostać. Wizjom mogą towarzyszyć zaburzenia równowagi i snu, zwłaszcza u osób, które długoterminowo nadużywali ciężkich narkotyków, takich jak heroina. Zaburzenia snu trwają nawet do 2-3 dni po zabiegu, w tym czasie mało się śpi, jednak ta ilość snu jest wystarczająca, ze względu na oczyszczony organizm i umysł.
żywe wizje i obrazy, zdarza się, że osoba nie ma żadnych wizji, jest to bardzo indywidualne. Iboga daje ludziom dokładnie to co maja dostać. Wizjom mogą towarzyszyć zaburzenia równowagi i snu, zwłaszcza u osób, które długoterminowo nadużywali ciężkich narkotyków, takich jak heroina. Zaburzenia snu trwają nawet do 2-3 dni po zabiegu, w tym czasie mało się śpi, jednak ta ilość snu jest wystarczająca, ze względu na oczyszczony organizm i umysł.Doświadczenie wizji jest najbardziej widoczne przy zamkniętych oczach, jednak czasem możliwe jest też przy oczach otwartych. Nawet przy niższych dawkach, zdąża się postrzeganie neonowych, niebieskich błysków światła i lekkich zmian optycznych. Przy wyższych dawkach, rejestruje się często biało-niebieską, żywą sieć otaczającą wszystko. Konsument może wyraźnie dostrzec jak szybkie wzory zmieniają się w obrazy.
Spożywaniu ibogainy mogą towarzyszyć nudności i wymioty, ale te "skutki uboczne" są krótkotrwałe. Inne działania niepożądane to drgawki, zawroty głowy, zwiększona wrażliwość na światło, obniżone ciśnienie krwi, szum w uszach i utrudnione ruchy ciała. Ponadto zmniejsza się apetyt i trawienie.
Wizje konsumentów są indywidualnie, ale można w w nich także zobaczyć wiele podobieństw. Często na
początku pojawiają się symbole geometryczne, błyski świetliste, postrzegane są też postacie zwierząt i różnych istot. Te archetypowe symbole związane są ze zbiorową świadomością. Stopniowo wizje stają się bardziej konkretne i bezpośrednio odnoszą się do dotychczasowego życia konsumenta. Wielu użytkowników "ogląda" film ze swojego życia, gdzie zostają im pokazane istotne sytuacje z ich życia. Jednak konsument znajduje się raczej w roli obserwatora, często tez towarzyszy mu uczucie miłości i bezpieczeństwa. On "nie ocenia" swojego życia, ale rozpoznaje przyczyny swoich problemów z pozycji terapeuty. Konsument zaczyna tak jakby, przez rozpoznanie problemu, sam siebie uleczać. Ibogaina pokazuje mu tez dodatkowe, pomocne rozwiązania.Często podczas wizji następuje kontakt ze zmarłymi członkami rodziny. Ten kontakt z przodkami może ujawnić uwikłania w systemie rodzinnym i oczyścić je.
Wizje są zazwyczaj odbierane przy zamkniętych oczach, a konsument znajduje sie w stanie podobnym do snu. Dlatego nie używa się tutaj pojęcia "halucynogen" a zamiennie słowo "Oneirogen" (= wywołujący sen)
Po około 5 godzinach wizje tracą stopniowo na intensywności. Następnie zaczyna się okres samo-refleksji przez daną osobę, teraz wizje te mogą zostać przepracowane, by móc je później zintegrować z dotychczasowym postrzeganiem świata.
Stan rauszu może trwać 20 do 36 godzin, w zależności od dawki i fizycznego stanu konsumenta. Dopiero kiedy ostatnie objawy ataksji, takie jak brak koordynacji ruchu, znikną, można powrócić do życia codziennego.
Wiele klinik uzależnień oferuje w trakcie leczenia ibogainią pomoc psychoterapeutyczną. Taka opieka może pozwolić konsumentowi, podzielić się swoimi wizjami i wrażeniami bezpośrednio ze swoim terapeutą, który zna życie i problemy dotkniętego chorobą pacjenta, dzięki czemu może on pomóc w interpretacji ważnych szczegółów z wizji.
Innym sposobem wykorzystania ibogainy w klinikach uzależnień jest wsparcie psychoterapii przy niskich dawkach ibogainy. Ma to na celu pomóc pacjentowi w przezwyciężeniu własnych blokad, aby był bardziej otwarty na terapię.
Ibogaina jest zatem ważnym drogowskazem i nauczycielem w naszym życiu. Spożywanie ibogainy jest łatwiejsze niż wieloletnia droga odwykowa. Jednocześnie Iboga nie jest też prostą drogą, zagrożenia fizyczne i długi stan w rauszu przy wysokich dawkach, bynajmniej nie jest usłany różami. Decydujące znaczenie dla powodzenia leczenia ma zdecydowana postawa konsumenta i miejsce, w którym jest zażywana. Każdy z wewnętrzną chęcią porzucenia swojego nałogu, ma szansę na sukces właśnie dzięki ibogainie.Na poziomie fizycznym ibogaina pomaga od kilku tygodni do kilku miesięcy (w zależności od osoby) w kontrolowaniu zapotrzebowania na środki uzależniające. W tym okresie osoba uzależniona ma zazwyczaj dość dużo czasu, by udało się jej wprowadzić niezbędne zmiany w swoim życiu. Zdarza się, że iboga nie pomaga i osoba od razu wraca do uzależnienia.
Wymagania dotyczące stosowania
Ibogaina może nasilać działanie opiatów!! Może to prowadzić do niepożądanych interakcji, a nawet śmierci!Dlatego niezwykle ważne jest, by podczas przyjmowania ibogainy w organizmie nie znajdowały się substancje takie jak heroina czy alkohol. Aby zminimalizować ryzyko zgonu, ibogainę zaleca się przyjmować w ściśle kontrolowanych warunkach, najlepiej spożywać ją w klinikach uzależnień. W klinice lekarz możne ocenić poprzez badanie krwi, ryzyko a także ogólny stan zdrowia konsumenta.
Ważne są:
- dobry ogólny stan zdrowia
- wyniki testów czynnościowych wątroby w normalnym zakresie (bez drastycznych odchyleń)
- zdrowe serce
Przeciwwskazania:- słaby ogólny stan zdrowia
- psychoza
- problemy z sercem
- słabe wyniki wątroby
- wrzody
- zapalenie żołądka
- zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego
- ciąża
Na pytanie, czy ibogaina może uzależniać, można odpowiedzieć patrząc na referencje konsumentów. Nikt nigdy nie czuł potrzeby, aby konsumować ibogainę więcej niż 4 razy w swoim życiu. Częstsze konsumpcje można spotkać przy korzystaniu ibogi w celach duchowych lub w przypadku ciężkiego nawrotu nałogu.
Ibogaina prowadzi do poprawy równowagi biochemicznej w ciele, co sprawia, że blokuje uzależnienia, ale sama nie uzależnia.
Magia
Z książki: "Afrikanische Heilpflanzen" Neuringer Baillon)Tabernanthe iboga jest jedną z wartych zauważenia roślin z Afryki Środkowej. Korzeń iboga jest najważniejszym halucynogenem Afryki. Korzeń i kora korzenia stosowany jest dziś głównie w Gwinei Równikowej i Gabonie, ale także w południowej części Kamerunu, w zachodniej części Kono i zachodnim 
Zairze u tajnych towarzystw i mesjańsko-proroczych sekt do celów magiczno-religijnych oraz rytuałów inicjacyjnych i leczniczych. Przez mieszkańców jest widziana jako "boska roślina" , to prawda, ale może ona także przynieść śmierć. Najbardziej znaną jest duchowość Bwiti. Chodzi tu o kulturę związaną z ochroną przed kultem czarownic i połączeniem się uzdrowicieli, którzy za pomocą ibogi dają ludziom nowe możliwości w życiu. Bwiti obiecuje również fizyczne uzdrowienia za pomocą ibogi, co daje im dużo wyznawców. Jednym z najważniejszych zastosowań ibogi w duchowości Bwiti jest rytuał przejścia dzieci w dorosłość. Każda osoba w społeczności przechodzi w życiu rytuał inicjacyjny z potężną dawka. Osoba po takim rytuale jest juz uznawana za dorosłą i tak też jest traktowana.
Zairze u tajnych towarzystw i mesjańsko-proroczych sekt do celów magiczno-religijnych oraz rytuałów inicjacyjnych i leczniczych. Przez mieszkańców jest widziana jako "boska roślina" , to prawda, ale może ona także przynieść śmierć. Najbardziej znaną jest duchowość Bwiti. Chodzi tu o kulturę związaną z ochroną przed kultem czarownic i połączeniem się uzdrowicieli, którzy za pomocą ibogi dają ludziom nowe możliwości w życiu. Bwiti obiecuje również fizyczne uzdrowienia za pomocą ibogi, co daje im dużo wyznawców. Jednym z najważniejszych zastosowań ibogi w duchowości Bwiti jest rytuał przejścia dzieci w dorosłość. Każda osoba w społeczności przechodzi w życiu rytuał inicjacyjny z potężną dawka. Osoba po takim rytuale jest juz uznawana za dorosłą i tak też jest traktowana.Skomplikowane ceremonie z przyjmowaniem medycyny, różnią się w zależności od regionu. Pod magicznym wpływem boskiego leku iboga, poprzez wizje, wyznawcy plemienia Bwiti mogą się połączyć i kontaktować z przodkami i światem ducha, a także przepowiadać prorocze wyrocznie. Członkowie kultury Bwiti nazywani są ndzi-eboka (konsunenci ibogi).
Chociaż trzy czwarte mieszkańców dżungli krajów Gwinei Równikowej podczas dnia codziennego są chrześcijanami,
wielu bierze udział w czarnych ceremoniach, odkładają na bok znak krzyża i jedzą iboge. Medycyna rozmywa strach i daje duchową ulgę oraz przekazuje wiadomości od przodków i duchów. Iboge Tabernanthe hoduje się w ukrywanych miejscach.Ibogę przyjmuje się na dwa sposoby: w umiarkowanej dawce przed i podczas pierwszej części ceremonii i w mniejszej ilości po północy. I tez na przykład na ucztach inicjacyjnych bardzo duża dawka ibogi ma "rozłamać głowę", tak że dochodzi się do stanu podobnego do śpiączki i halucynacji co pozwala połączyć się z przodkami w krainie zmarłych. Czasami przedawkowanie prowadzi do śmierci. W niektórych kultach do ibogi są domieszane inne rośliny, w celu zwiększenia skutku, na przykład, Eaeophorbia drupifera, boska rytualna i trująca roślina, stosowana do polowań.
Na efekty halucynogenne zwrócono uwagę dopiero w 1903 roku. Francuz Guein miął szczęście uczestniczyć w inicjacji w pewnej grupie w zachodnim Zairze. Opisał działanie, które poznał przez żucie dużych ilości korzenia. Mówił, że wszystkie ścięgna rozciągnęły mu sie w niezwykły sposób. To epileptyczne szaleństwo kazało mu formować usta, które tworzyły słowa, mające znaczenie prorocze.
