Gatunek rośliny należący do rodziny ślazowatych. W gwarach ludowych ślaz dziki nazywany jest: ślazik, malwa dzika, guziczkowe ziele, ślaz zajęczy, kędzierzawiec. Rodzime obszary jego występowania to Europa, duża część Azji, Afryka Północna. Rozprzestrzenił się także na Azorach i gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania. W Polsce występuje pospolicie na całym niżu i w niższych partiach gór. Rośnie często w miejscach nasłonecznionych, w rowach i przy drogach. Przetwory ze ślazu dzikiego nie wywierają szkodliwego wpływu na organizm.

Łodyga: Szorstko owłosiona, pokładająca lub wzniesiona, u dołu drewniejąca, w górze odstająco gałęzista, o długości od 30 do 120 cm.

Liście: W nasadzie sercowate, okrągławe, ogonkowe, 3-,5- lub 7-dłoniastoklapowane, z płytko karbowanymi lub piłkowanymi brzegami, obustronnie dość gęsto owłosione.

Kwiaty: Na nierównych szypułkach, duże, o śr. do 6 cm, wyrastają w pachwinach liści górnych od 2 do 6 kwiatów. Korona 3-4-krotnie dłuższa od kielicha, pięcopłatkowa. Płatki głęboko wycięte, purpurowo-fioletowe lub czarnofioletowe o długości od 1,5 do 3 cm, z widocznymi na powierzchni płatków trzema ciemniejszymi prążkami. Słupek wielokrotny z licznymi szyjkami. Kwitnie od maja do października.

Owoc: Rozłupnia składająca się od 9 do 11 jednonasiennych rozłupek o zaokrąglonych brzegach.

Surowiec zielarski: Kwiat. Zawartość śluzu wynosi 0,5-6%. Kwiaty zawierają ponadto glikozyd antocyjanowy: malwinę, kwasy organiczne i składniki mineralne.

• Surowiec ten jest używany jako środek osłaniający i zmiękczający zewnętrznie i wewnętrznie w stanach nieżytowych nosa i zapalnych dróg oddechowych.
• Zawarty w kwiatach śluz przechodzi do wyciągów wodnych i powleka błony śluzowe jamy ustnej, gardła i krtani, chroniąc je przed podrażnieniem, łagodzi również kaszel, przywraca ruch nabłonka rzęskowego, ułatwia odkrztuszanie i zmniejsza stan zapalny.
• Napar nadaje się do kapieli niemowląt z atopowym zapaleniem skóry.Jest jednym z surowców roślinnych które mogą być stosowane u małych dzieci i niemowląt.

(z kwiatów) uzyskuje się poprzez zaparzanie pod przykryciem przez 15 minut 1-2 łyżek surowca zalanych 350ml wrzątku. Po 15 minutach należy odcedzić napar. Pić po ⅛ szklanki 3 razy dziennie po jedzeniu. Napar można również stosować do płukania gardła oraz w postaci lewatyw u małych dzieci w nawykowych zaparciach.

Zbiór i suszenie: Zbiera się od czerwca do sierpnia w okresie zakwitania świeżo rozwinięte kwiaty, zrywając je bez szypułek i starając się nie zgniatać koron. Szybko suszy się rozłożone cienką warstwą w cieniu i przewiewie w celu zachowania pięknej niebieskofioletowej barwy.

Roślina jadalna: Dawniej spożywany był jako jarzyna. Z młodych liści i pędów ślazu sporządzano zupę ziołową, sałatkę i dodatki. Z suszonych liści robiono herbatę. Kwiaty dodawan o do surówek.