Gatunek rośliny z rodziny różowatych. Zasięg naturalny obejmuje kraje basenu Morza Śródziemnego, całą Europę i zachodnią Azję. W całej Polsce gatunek pospolity. Występuje na przydrożach, zboczach, świeżych łąkach, pastwiskach i miedzach, od nizin po pogórze.

Łodyga: Prosta, wzniesiona, rozgałęziająca się. Wysokość 30-100 (150) cm.

Liście: Liście ma siedzące nieparzystopierzaste, składające się z listków najszerszych w połowie długości, o nasadach zaokrąglonych lub krótko zwężonych.

Kwiaty: Pęd uwieńczone są dość okazałymi kłosowatymi kwiatostanami złożonymi z drobnych żółtych kwiatuszków o słabej, lecz bardzo przyjemnej woni. Dojrzałe hypancjum ma łącznie z haczykowatymi szczecinkami 6-12 mm długości i dojrzałe jest bruzdowane na całej długości. Ma na szczycie wzniesione, ukośne lub proste kolce. Kwitnie od czerwca do sierpnia, a czasami do października.

Owoce: Typu niełupki.

Surowiec zielarski: Ziele.

Skład chemiczny: m.in. garbniki, gorycze, olejek eteryczny, flawonoidy i kwas salicylowy.

Zbieranie i suszenie: Od czerwca do sierpnia zbiera się kwitnące ziele przed zawiązaniem owoców. Ścina się je kilka centymetrów nad powierzchnią ziemi i suszy rozpostarte cienką warstwą w miejscu przewiewnym i zacienionym lub w suszarni w temperaturze do 40 °C.

Działanie

• Napar korzystnie wpływa na procesy trawienia, pobudza wydzielanie soków żołądkowych.
• Ogólnie wzmacniający, przeciwkrwotoczny.
• Hamujący krwawienia, zalecany.
• Pomocny w kamicy nerkowej, żółciowej, w zaparciach, nietrzymaniu moczu, biegunce, marskości wątroby, zapaleniu pęcherza moczowego i reumatyzmie.
• Wywar z kłączy był stosowany przez medycynę ludową do leczenia gośćca i gruźlicy płuc, z miernym skutkiem.
• Wywiera działanie ogólnie uspokajające, w niewielkim stopniu przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwalergicznie.
• Zewnętrznie służy do okładów na drobne uszkodzenia naskórka, wypryski, egzemę i owrzodzenia żylakowe.
• Do płukania w zapaleniu jamy ustnej, gardła i nosa oraz do przemywania spojówek.
• Do irygacji w stanach zapalnych pochwy.

Napar (z ziela)
1 łyżeczkę do herbaty rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wrzącej wody i parzyć pod przykryciem przez 15 – 20 minut, następnie przecedzić i w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Odwar (z ziela rzepiku)
2 łyżki ziela zalać 1 szklanką wody ciepłej i gotować łagodnie pod przykryciem 5-7 min. Odstawić na 15 min i przecedzić. Stosować zewnętrznie do okładów, irygacji i płukań. Wewnętrznie w biegunce pić 2 razy dziennie po 1/2 szklanki odwaru.