Gatunek krzewu z rodziny różowatych. Występuje na obszarach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej. Można ją spotkać prawie w całej Europie, w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze, w Azji, rozprzestrzeniła się także w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce jest gatunkiem pospolitym. Porasta zarośla, skraje lasów, miedze, przydroża.

Łodyga: Gałązki z silnie, hakowato zakrzywionymi kolcami. Dorasta do 3 m wysokości, jej gałęzie są łukowato odgięte ku ziemi.

Liście: Złożone są z 5–7 jajowato-eliptycznych, ostro ząbkowanych listków o ostro, pojedynczo lub podwójnie piłkowanych brzegach. Są zielone, rzadko tylko sine, nagie lub owłosione.

Kwiaty: Pięciopłatkowe kwiaty, różowe lub białawe są pojedyncze lub zebrane w kwiatostany. Wyrastają na szypułkach dłuższych od podsadek. Działki kielicha po przekwitnięciu są przeważnie odgięte w dół i dość wcześnie odpadają.

Owoce: Owoc szupinkowy wielkości 2–3 cm, wydłużony, purpurowoczerwony. Owoce dzikiej róży zwykle są zbierane po przymrozkach, gdyż stają się miękkie i łatwo oddają sok, jednak przemrożenie powoduje niszczenie witaminy C.

• Słabo rozkurczające, żółciopędne, łagodnie moczopędne.
• Pomocniczo do leczenia różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego.
• Owoce dzikiej róży działają ogólnie wzmacniająco. Witamina C i inne obecne w dzikiej róży uzupełniają niedobory witamin w chorobach przeziębieniowych,
• Pomocna przy nadmiernej kruchości naczyń.
• Dzika róża działa także przy nieżytach przewodu pokarmowego, biegunkach, w chorobie wrzodowej żołądka, dwunastnicy, chorobach zakaźnych.
• Pomocna przy reumatyzmie, oparzeniach oraz jako główny lek w objawach gnilca (szkorbut).
• Wyciągi z dzikiej róży zaleca się kobietom w okresie ciąży i karmienia,
• Pomocny rekonwalescentom, w stanach ogólnego osłabienia i zmęczenia oraz stresu.
• Działa nawilżająco, zmiękczająco i wygładzające skórę jest efektem obecności związków witaminowych, pektyn, aminokwasów, a w szczególności organicznych kwasów owocowych.
• Kwasy owocowe przyczyniają się do rozluźnienia komórek naskórka, głównie w niższych rzędach warstwy rogowej, połączonych z warstwą ziarnistą, natomiast nie wywołują wpływu na komórki leżące zewnętrznie. W wyniku tego procesu zapobiegają pogrubieniu warstwy rogowej naskórka.
• Dzięki właściwościom złuszczającym hydroksykwasy zmniejszają również zmiany trądzikowe i potrądzikowe poprawiając stan i wygląd skóry tłustej.
• Ponadto kwasy owocowe zmniejszają suchość skóry wskutek stymulacji biosyntezy ceramidów i wzrostu ich poziomu w naskórku.
• Pomocna jest w bezsenności.
• Przetwory z dzikiej róży pomogą również w zwalczaniu nadmiernego stresu, w leczeniu chorób spowodowanych niedoborem witamin.
• Podwyższa poziom żelaza we krwi, wspomaga pracę serca i działanie układu moczowego leczy kamicę żółciową i nerkową.

Surowiec zielarski: Dojrzałe owoce.

Zbiór i suszenie: Owoce zbiera się, gdy dojrzeją, ale jeszcze zanim zrobią się miękkie. Suszenie ich jest dość trudne; owoce trzeba rozdrobnić, przez pierwsze 10 min. należy trzymać je w temp. ok. 100 °C, by szybko zniszczyć enzymy rozkładające witaminę C, potem suszyć w temp. ok. 50–60 °C

Skład chemiczny: Zawierają oprócz ogromnej ilości witaminy C garbniki, karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, cukry, pektyny. Owoce są niezwykle bogatym źródłem witaminy C – zawierają jej dziesięciokrotnie więcej, niż porzeczka czarna. Już 1-3 jej owoce w zupełności wystarczą do pokrycia dziennego zapotrzebowania człowieka na tę witaminę. Naturalna witamina zawarta w owocach jest przy tym trzykrotnie bardziej skuteczna od witaminy syntetycznej w tabletkach.

Owoce róży pozbawione pestek dość drobno posiekaj lub zmiel. Zasyp cukrem i zalej przegotowaną wodą w proporcjach; kg owoców na kg cukru, na 4 litry wody. Gąsior owiń czarnym papierem,aby nie dochodziło światło. Po ustaniu fermentacj kiedy owoce opadną na dno zlej wino do ciemnych butelek i pozostaw do sklarowania. Pić najlepiej po kieliszeczku do śniadania i kolacji.