Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Jest to tzw. gatunek zbiorowy. Występuje na terenie Europy. Siedlisko: wilgotne łąki, pastwiska, zarośla i zagajniki, obrzeżach lasów.
Surowiec zielarski: Kwiaty i liście. Zawierają garbniki, saponiny, żywice i gorycze.
Zbiór i suszenie: Ulistnione pędy ścina się w okresie kwitnienia i suszy w przewiewnym i ocienionym miejscu, w temperaturze nie przekraczającej 40 °C. Surowiec ma balsamiczny zapach oraz cierpki, słodkawy smak.
Działanie
- Przeciwzapalne, ściągające i moczopędne.
- Odwar z ziela wpływa hamująco na rozwój bakterii w przewodzie pokarmowym, reguluje pracę żołądka i jelit.
- Odwary podane doustnie zmniejszają nasilenie biegunki, regulują wypróżnienia i hamują rozwój drobnoustrojów chorobotwórczych w przewodzie pokarmowym.
- Powstrzymują drobne krwawienia z naczyń włosowatych i zmniejszają stany zapalne błon śluzowych przewodu pokarmowego.
- Zawarta w zielu substancja goryczowa pobudza wydzielanie soku żołądkowego obfitującego w kwas solny, dzięki czemu usprawnia procesy trawienia i przyswajania pokarmów.
- Przetwory z ziela przywrotnika wywierają korzystne działanie na błony śluzowe jamy ustnej i gardła i zmniejszają ich stany zapalne.
- Podobny wpływ mają na błonę śluzową pochwy, podane w formie irygacji.
- Działa na skórę i tkankę łączną, zwłaszcza w miejscach uszkodzonych, jak blizny po ranach i oparzeniach. Po pewnym czasie obserwuje się częściową regenerację naczyń włosowatych, powolne zanikanie plam i znamion na skórze oraz przywrócenie w tych miejscach prawidłowej odporności i elastyczności naskórka.
UWAGA: Ze względu na dość znaczną zawartość garbników nie należy przedłużać kuracji wyciągami z samego ziela przywrotnika przez wiele tygodni, gdyż garbniki utrudniają wchłanianie żelaza i różnych mikroelementów. W mieszankach ziołowych surowiec ten jest bezpieczny nawet w przypadku dłuższego stosowania.
