Gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych. Rodzimy obszar jego występowania to Azja i Europa, rozprzestrzenił się także w Nowej Zelandii i Ameryce Północnej. Roślina ruderalna rosnąca na suchych glebach. Często na wyższych miejscach w dolinach rzek, na usypiskach żwiru, na przydrożach, suchych zboczach, pastwiskach, czasami w uprawach rolnych jako chwast.

Łodyga: Dołem pokładająca się, góra wzniesiona,. Jest rozgałęziona, naga (co najwyżej górą słabo owłosiona) i żebrowana, rzadko ulistniona. Osiąga wysokość do 1,5 m.

Liście: Górne składają się z trzech podłużnie lancetowatych listków z ząbkowanymi brzegami, dolne maja listki rombowato-jajowate. Wszystkie liście są krótkoogonkowe i nagie, mają 6–13 par nerwów. Przylistki są całobrzegie, lancetowate, zaostrzone i łatwo odpadają.

Kwiaty: W liczbie 30–70, o długości 5,5–7 mm, zwisające, zebrane w długoszypułkowe grona. Kielich ma dzwonkowaty kształt, jest wyraźnie kanciasty, zbudowany z zaostrzonych, lancetowatych ząbków i ma wystające nerwy. Żółta korona ma skrzydełka i łódeczkę nieco krótszą od żagielka. Skrzydełka nie stykają się z sobą, łódeczka dłuższa od dzióbka. Słupek z 5-8 zalążkami. Kwitnie od lipca do października.

Owoc: Jajowaty strąk o długości 3,5–5 mm, zawierający 2–4 żółtozielone (czasami purpurowo paskowane) nasiona

Korzeń: Palowy, rozgałęziony.

UWAGA: Roślina trująca: Zawiera dwukumarol (pochodna kumaryny), który obniża krzepliwość krwi. Duże ilości tej rośliny spożyte doustnie powodują wewnętrzne krwawienia, uszkodzenia wątroby i nerek, oszołomienie.

Surowiec zielarski: Ziele, zawiera kumarynę, melilotynę, garbniki, flawonoidy.

Zbiór: ścina się górne części pędów i suszy.