Majeranek ogrodowy. Gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Inne nazwy zwyczajowe: majoran, mariolka. Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, obecnie rośnie dziko tylko na Cyprze i w Turcji. Jest natomiast uprawiany w wielu rejonach świata.
Pokrój: Roślina osiąga do 50 cm wysokości. Łodygi wzniesione, silnie rozgałęzione, wcześnie drewniejące u podstawy. Cała roślina szaro omszona.
Liście: Liście drobne, krótkoogonkowe, podługowatoeliptyczne, łopatkowate, całobrzegie, z gruczołkami.
Kwiaty: Kwiate małe, białe do różowych, o niepodzielonej górnej wardze, osadzone w pachwinach okrągłych podsadek, okółkowo zebrane w czterokanciaste, kłosokształtne główki na szczytach pędów. Kwitnie od lipca do pierwszych przymrozków.
Owoce: Rozłupnia. Nasiona bardzo drobne, jasnobeżowe o charakterystycznym dla gatunku zapachu.
Surowiec zielarski: Ziele majeranku. Zawiera olejek majerankowy. Roślina zawiera od 0,7 do 3,5% tego olejku eterycznego, którego głównymi składnikami są terpinen, terpinenol, terpineol i borneol. Ziele zawiera także alkohole, seskwiterpeny i związki garbnikowe. Młode, świeże pędy zawierają sporo rutyny (witamina P)- do 128 mg% i kwas askorbinowy do 44 mg%.
Działanie:
- Reguluje trawienie, pomaga w nieżycie żołądka i chorobach układu pokarmowego.
- Ze względu na dużą zawartość garbników (do 1% w suchym zielu) zalecany przy biegunkach.
- Herbatka z ziela ma właściwości uspokajające.
- Olejek bywa używany do inhalacji przy nieżytach górnych dróg oddechowych.
Roślina przyprawowa: Rozdrobnione ziele majeranku używane jest jako przyprawa.
