Gatunek rośliny dwuletniej należący do rodziny selerowatych. Naturalny zasięg występowania: Afryka, Azja, Europa.
Łodyga: Wzniesiona, bruzdkowana, mocno rozgałęziona, osiąga 30cm do 1 m wysokości. Podłużnie żeberkowana.
Liście: Liście rozety i dolne łodygowe są długoogonkowe, górne bezogonkowe, podwójnie lub potrójniepierzastodzielne, o wąskich działkach. Ogonek liściowy przechodzi w pochwę, z której wyrastają dwa listki.
Kwiaty: Drobne, białe (wyjątkowo zdarzają się różowe), zebrane w liczne baldachy złożone o 5-10 szypułach. Pokrywek brak. Kwitnie od maja do czerwca.
Owoce: Rozłupnia, złożona z dwu oddzielnych niełupek, długości 4–6 mm, podwieszonych na wspólnym wieszadle za pomocą cienkich nici, które po wyschnięciu stają się kruche i łatwo obłamują. Owoce są w stanie dojrzałym brunatne, wydłużone, nieco zagięte ku stronie wewnętrznej, a na stronie zewnętrznej opatrzone 5 żeberkami. Owoce dojrzewają w pierwszej połowie lipca.
Korzeń: Białawy, wrzecionowaty i mięsisty.
UWAGA: Gatunki podobne: Szalej jadowity (Cicuta virosa), trujący. Różni się mniej pierzastymi liśćmi o ostro ząbkowanym brzegu blaszki..
Biologia i ekologia: W pierwszym roku rozwija się rozeta liści podwójnie lub potrójnie pierzastych oraz gruby korzeń palowy. Roślina gromadzi w korzeniu substancje zapasowe. Jesienią, kiedy wchodzi w okres spoczynku, większość liści obumiera. Wczesną wiosną drugiego roku wyrastają liście odziomkowe, a następnie łodygi kwiatostanowe.
Skład chemiczny: Nasiona zawierają 3–7% olejku eterycznego. Głównymi składnikami olejku są: karwon (ok. 60%) oraz limonen (terpen), a także aldehyd kuminowy. Nasiona zawierają również flawonoidy, kwasy organiczne (w tym kwas kawowy), substancje azotowe (20%), cukry proste (3%), skrobię (4%), olej tłusty (12–20%), garbniki, żywice, woski.
Surowiec zielarski: Owoc, w którego skład wchodzi olejek eteryczny.
Działanie:
- Przeciwskurczowo w obrębie przewodu pokarmowego, poprawia trawienie.
- Działa wiatropędnie, sokopędnie, mlekopędnie.
- Działa bakteriobójczo.
Roślina przyprawowa: Nasiona, o aromatycznym zapachu i lekko piekącym, korzennym smaku, stanowią przyprawę do: sałatek, past, kapusty, pieczonych jabłek i sera, potraw smażonych lub zawierających dużą ilość tłuszczu: kotletów zbożowych, omletów, wypieków: chleba, paluszków i pasztecików, zup: grzybowej, ziemniaczanej, kapuśniaku.składnik wódek (kminkówka) i likierów (alasz).
Roślina jadalna: Korzeń wykształcany w pierwszym roku wegetacji nadaje się do spożycia, może być np. gotowany i przyrządzany podobnie do korzenia marchwi.