Roślina ta należy do rodziny Araliowatych i jest jednym z najczęściej spotykanych krzewów w tajdze dalekowschodniej, a w mieszanych lasach nadamurskich rośnie również na porębach, obrzeżach i przy skałach, a także na odkrytej przestrzeni, tworząc często nieprzebyte zarośla. Obszar występowania obejmuje rejony Władywostoku i Chabarowska, południowo-wschodnie Chiny, Sachalin, Japonię i część Korei.
Pokrój: Eleuterokok kolczasty jest krzewem do 2,5 m wysokim, bardzo silnie rozgałęzionym. Poszczególne gałęzie są proste, okryte jasnoszarą korą z wyrastającymi licznymi cienkimi kolcami, ustawionymi skośnie ku dołowi.
Liście: Palczastopięciodzielne mają ogonki do 10 cm długie, poszczególne listki są eliptyczne, na dolnej stronie na nerwach pokryte ryżowatymi włoskami. Brzeg liścia ostro podwójnie piłkowany. Środkowe 3 listki są wyraźnie większe od 2 bocznych.
Kwiaty: Małe z długimi szypułkami zebrane są w niemal kuliste baldachy, wyrastające po kilka, rzadko po 1-2, na końcach pędów. Kwiaty bladofioletowe są pręcikowe, męskie, natomiast kwiaty słupkowe żeńskie są żółte.
Owoc: Czarny, kulisty, błyszczący pestkowiec. Roślina kwitnie w czerwcu, owocuje we wrześniu.
Surowiec leczniczy: W celach leczniczych używane są kłącza.
Skład chemiczny: W surowcu stwierdzono obecność co najmniej 7 glikozydów nazwanych eleuterozydami A, B, B, C, D, E i F o zróżnicowanej budowie. Jako aglikony występują w nich trójterpen, kumaryna, steryd i lignany.
Zbiór i konserwacja: Późną jesienią wykopuje się kłącza wraz z rozłogami, obmywa z ziemi, usuwa części zmartwiałe, tnie na małe kawałki i suszy w temp.70-80° w suszarniach ogrzewanych. Otrzymuje się kłącza eleuterokoka kolczastego , w postaci kawałków około 8 cm długich, do 4 cm grubych, o zapachu nieco aromatycznym i smaku nieznacznie palącym.
Działanie:
-
Mają pobudzający wpływ na liczne ośrodki wegetatywne, na czynność gruczołów wydzielających związki hormonalne oraz na mechanizmy odpornościowe organizmu człowieka. Pod ich wpływem zwiększa się zdolność adaptacyjna, możliwość długiego trwania i przetrwania nieraz w skrajnie niekorzystnych warunkach bytowania.
-
Skraca się okres rekonwalescencji po przebytych ciężkich chorobach oraz zabiegach chirurgicznych,
-
Zwiększają szansę przetrwania chorób wyniszczających i poważnych uszkodzeń ciała łącznie ze złamaniami.
-
Poprawie ulega także zdolność do pracy umysłowej oraz kojarzenia i zapamiętywania, co ma szczególne znaczenie dla osób w wieku podeszłym, ogólnie osłabionych i przemęczonych.
-
Przetwory z eleuterokoka zaleca się rekonwalescentom i osobom z osłabieniem czynności serca, zaburzeniami krążenia krwi i wydalania moczu, nadciśnieniem tętniczym, zbyt małą ilością czerwonych krwinek i hemoglobiny, zaburzeniami w przyswajaniu cukrów, osłabieniem popędu płciowego.
