Nazywana borówką amerykańską. Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej, ale rozprzestrzenił się w naturalnym środowisku także w Japonii, Nowej Zelandii i w niektórych rejonach Europy. W wielu krajach, również w Polsce, jest uprawiany.

Pokrój: Krzew dorastający do 2,5 m wysokości.

Biologia: Roślina jest długowieczna. Może rosnąć nawet 20 lat.

Pędy: Pędy silnie rozgałęziające się. Pączki kwiatowe powstają w szczytowych partiach zarówno krótkopędów, jak i długopędów.

Liście: Eliptyczne, całobrzegie, skórzaste, całobrzegie (u niektórych odmian płytko ząbkowane).

Kwiaty: Zebrane w grona. Korona dzwonkowata, biała , białozielona lub różowa. Kwitnie od kwietnia do maja, kwiaty zapylane są przez pszczoły i trzmiele. Działki kielicha są trwałe, zrośnięte z zalążnią.

Owoce: Typu jagody pozornej. Dojrzewają od połowy lipca do września. Są dużo większe od owoców borówki czarnej, podobne w smaku, lecz pozbawione brudzącego soku.

Korzeń: Oprócz korzeni głównych posiada bardzo dobrze rozwinięty system drobnych korzeni, które w początkowej swojej fazie wzrostu pełnią rolę włośników (u roślin wrzosowatych brak na ogół włośników).

Kulinaria: Owoce są smaczne i mają duże wartości odżywcze. Są bogate w cukry, kwasy mineralne, sole mineralne, pektyny, witaminy. Nadają się do spożycia na surowo, jako owoc deserowy, jak również na przetwory. Jagody są soczyste, wonne i słodkie a przy tym niskokaloryczne.