Gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych. Zwane też bagnem pospolitym, bagniakiem, dzikim rozmarynem, rozmarynem leśnym. Występuje w środkowej i północnej Europie, w północno-wschodniej Azji.
Pokrój: Wyprostowany, zimozielony krzew, wysokości 1–1,5 m, o gęsto, rudawo owłosionych pędach.
Liście: Ulistnienie skrętoległe. Liście skórzaste, wąskoeliptyczne lub lancetowate, długości do 5 cm, brzegiem podwinięte, krótkoogonkowe. Z wierzchu ciemnozielone i połyskujące, spodem pokryte rudawym kutnerem.
Kwiaty: Obupłciowe, promieniste, pięciokrotne, białe, zebrane na końcach ubiegłorocznych pędów w główkowate baldachy. Wyrastają na szypułkach o długości do 2,5 cm i są szeroko otwarte. Mają 5-działkowy kielich, 5 białych, odwrotnie jajowatych płatków korony o długości 5-8 mm i 10 pręcików dłuższych od płatków.
Owoc: Torebka pękająca aż do nasady pięcioma klapami. Nasiona liczne, drobne, spiralnie skręcone.
Zastosowanie: Roślina używana jest jako środek przeciw molom, a niegdyś jako roślina lecznicza. Surowcem zielarskim są przede wszystkim młode pędy i liście zawierające olejki eteryczne.
Działanie:
-
Ma działanie wykrztuśne.
-
Przeciwgośćcowe; działa łagodząco w zapaleniu stawów, bólach pleców, reumatyzmie.
-
W homeopatii wykorzystywana do produkcji tabletek działających kojąco po ukąszeniu owadów.
-
Olejki eteryczne zawarte w roślinie mogą jednak podrażniać przewód pokarmowy oraz powodować uszkodzenia nerek.
Skład chemiczny: Surowiec zawiera olejek (do 7,5% w młodych roślinach), którego głównymi składnikami są ledol, myrcen i palustrol, poza tym arbutynę, garbniki, substancje gorzkie, glikozydy flawonoidowe.
 |
 |
 |
| Kwiatostan | Liść | Owoce |
