Rodzaj roślin z rodziny babkowatych. Kosmopolityczny, liczy około 250 gatunków występujących na całym świecie. Siedlisko; łąki, pastwiska, miedze, trawniki; gleby czarnoziemne, gliniasto-piaszczyste.

Pokrój: Rośliny zielne, półkrzewy i krzewy. Surowcem zielarskim jest liść.

Liście: Przeważnie w przyziemnej różyczce. Pojedyncze, często owłosione, o silnych ogonkach.

Kwiaty: Bardzo drobne, osadzone na długich, z reguły bezlistnych szypułkach, najczęściej w szczytowych kłosach. Są wiatropylne

Owoce: Torebka

Skład chemiczny: Glikozydy irydoilowe (głównie aukubina), substancje śluzowe i pektynowe, garbniki, flawonoidy (pochodne apigeniny), kwasy organiczne, związki krzemu, cynku.

• Wyciągi z liści stosowane są w stanach zapalnych dróg oddechowych.
• W przewlekłych i podostrych nieżytach przewodu pokarmowego, pomocniczo w chorobie wrzodowej żołądka.
• Ma nieznaczne działanie wykrztuśne oraz przeciwskurczowe, działa przeciwbakteryjnie,
• Okłady stosowane w różnych dermatozach, na trudno gojące się rany, oparzenia, czyraki oraz w zapaleniu spojówek i powiek.
• W naparach wodnych przemiana ta nie zachodzi na skutek inaktywacji enzymu, dlatego nie wykazują one dzałania przeciwbakteryjnego.
• Odwary działają nieco ściągająco i słabo moczopędnie.
• Sok ze świeżych liści babki lancetowatej albo odwar z liści wysuszonych przyspiesza gojenie ran i regenerację naskórka.

Dawkowanie: Odwar z surowca przygotowuje się zalewając 1 łyżkę liści 350ml ciepłej wody i ogrzewanie do wrzenia. Gotować pod przykryciem 5min, odstawić na 10-15 minut i przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po ½ szklanki w nieżycie jelit i biegunce. Ten sam odwar można stosować zewnętrznie do płukań, okładów i przemywań. Do oczu rozcieńczyć przegotowaną wodą w proporcji 1:1. Sok wyciśnięty ze świeżych, zmiażdżonych liści podaje się kilka razy dziennie po łyżeczce jako środek wykrztuśny i przeciwzapalny.

Zbiór i suszenie: Do celów leczniczych zbiera się liście w pełni wykształcone, zdrowe, najlepiej bez ogonka, gdyż ten trudno wysycha. Suszyć je należy cienkimi warstwami w suszarni o dużym przewiewie, ogrzewanej w temperaturze do 40 °C, warunkach naturalnych łatwo ciemnieją i tracą wartość . Zbioru dokonuje się w okresie kwitnienia od maja do września.