Gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje na terenach górskich i podgórskich Europy. Okres kwitnienia: czerwiec (niziny) – sierpień (góry). Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową
Łodyga: Zielona, krótko omszona, prosta, osiąga 15-60 cm wysokości, wyrastająca z krótkiego kłącza. Na szczycie łodygi jeden koszyczek i dwa po bokach (rzadziej cztery).
Liście: Całobrzegie lub ząbkowane. Liście odziomkowe zebrane w rozetę, odwrotnie jajowate i wydłużone, bardzo grube, bez ogonków, z nerwem głównym wyraźnie widocznym od spodu blaszki liściowej (pięcio- siedmionerwowe). Liście łodygowe są mniejsze, zebrane w 1-3 pary, naprzeciwległe, trochę lepkie, 3-nerwowe, siedzące, obejmujące łodygę.
Kwiaty: Złotożółte lub pomarańczowożółte, zebrane w koszyczki o średnicy 6-8 cm. Dno koszyczka owłosione, zaś jego okrywa gruczołkowato owłosiona. Kwiaty środkowe rurkowate, obupłciowe, brzeżne nibyjęzyczkowe o trzech ząbkach, słupkowe (żeńskie).
Owoce: Owłosiona niełupka o dł. 4–5 mm.
Korzeń: Liczne, cienkie, brunatne
Surowiec zielarski: Koszyczki arniki, susz używany w medycynie, kłącza .
Zbiór i suszenie: Surowiec zbiera się w początkowym okresie kwitnienia rośliny i suszy w warunkach naturalnych.
Roślina kosmetyczna: Wyciąg z kwiatów bywa stosowany do produkcji kremów i płynów do twarzy.
Skład chemiczny: Flawonoidy, laktony seskwiterpenowe (helenalina, dwuhydrohelenalina), trójterpeny, olejek eteryczny, irydoid, fenolokwasy wolne i związane, aminy, fitosterole.
Działanie:
- Zewnętrznie na krwiaki, stłuczenia, obrzęki pourazowe, oparzenia, ukąszenia owadów.
- Do płukania jamy ustnej.
- Koszyczki kwiatowe mają liczne substancje czynne o działaniu przeciwzapalnym, przeciwreumatycznym i antyseptycznym.
- Stosowana wewnętrznie wzmacnia i uszczelnia ściany naczyń krwionośnych, działa przeciwzakrzepowo oraz poprawia krążenie krwi.
- Ma silne działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze.
- Stosuje się je do uśmierzenia bólu.
- Do leczenia trudno gojących się ran, jak owrzodzenia, czyraki żylakowate, a także krwawe wybroczyny, zarówno do ich przepłukiwania, jak i do okładów w postaci tamponów nasyconych wodnym roztworem tynktury arniki (2 łyżki tynktury na 1/1 litra wody), zmienianych w przybliżeniu co 3-4 godziny.
- Pomaga przy bólach gośćcowych i reumatycznych różnych części ciała, a także w okolicy kręgosłupa, wyciąg arniki, rozrzedzony i wzmocniony spirytusem kamforowym lub terpentynowym, stosuje się do nacierania.
- Przyspiesza obieg krwi, wydalając z organizmu wraz z moczem i potem zużyte i trujące pospalinowe substancje.
- Pobudza do działania wewnątrzkomórkowy system nerwowy przy obezwładnieniach części ciała, paraliżu, epilepsji, padaczce i wstrząsach mózgu. Dla wzmocnienia całego osłabionego systemu nerwowego, zwłaszcza układu centralnego mózgu, móżdżku i rdzenia pacierzowego, zalecają brać codziennie 1 łyżkę stołową wina z arniki, które otrzymujemy zalewając 3-5 g kwiatu arniki jedną butelką wina białego na okres 2 tygodni.
- Przy chrypce zalecają też płukanie gardła co 10 minut (nie przewracać gwałtownie roztworem w ustach i nie drażnić błon śluzowych) roztworem 1 łyżeczki tynktury arniki na szklankę wody.
- Chorzy na płuca nie powinni zażywać nierozcieńczonej nalewki z arniki. Mogłoby to doprowadzić do krwotoku w płucach, gdyż składniki tej rośliny działają bardzo pobudzająco na układ żylny.